คดีฆาตกรรมจุนโกะ

คดีฆาตกรรมจุนโกะ คดีสะเทือนใจที่สุด ในญี่ปุ่น

วันนี้ก็อยากจะมาเล่าเรื่องที่เคยอ่านเจอมาคือ คดีฆาตกรรมจุนโกะ เป็นเรื่องที่อ่านเเล้วรู้สึกเกิดความหดหู่ เป็นอย่างมาก โดยเริ่มที่  จุนโกะ ฟรุตะ (Junko Furuta) เป็นเด็กวัยรุ่นสาวที่ถูกรุมทำร้ายอย่าป่าเถื่อน โหดร้าย จนไม่น่าเชื่อว่านี่คือสิ่งท่ี่มนุษย์ทำได้   สิ่งที่คนเหล่านั้นกระทำเเก่เธออย่างทารุณไม่สมควรได้รับการยกโทษ ในทางกลับกัน คนเหล่านี้กลับ ติดคุกเพียงไม่กี่ปีเเละออกมาใช้ชีวิตตามปกติมีหน้าที่การงานดี นี่ก็เป็นการบ่งบอกถึงความไม่เท่าเทียมกันในสังคม ความเหลื่อมล้ำทางกฎหมายบ้านเมือง ความไม่เด็ดขาดทางกฎหมายสิ่งเหล่านี้ทำให้คนกระทำผิดได้ใจ เพราะถึงทำผิดยังไงก็ติดคุกเพียงไม่กี่ปีก็ได้ออกมา คนเหล่านี้จึงไม่มีสามัญสำนึกเเละกระทำผิดซ้ำเเล้วซ้ำเล่าโดยไรซึ่ความละอายใจใดๆ เเบบคดีฆาตกรรมจุนโกะนี้

จุนโกะ ฟรุตะ (Junko Furuta)

นโกะ ฟูรุตะ เกิดในปี 1972 ในเมืองมิซาโตะ จังหวัดไซตามะ ประเทศญี่ปุ่น เธอเป็นลูกสาวคนญี่ปุ่นที่ค่อนข้างยากจน เธอก็น่ารักและอัธยาศัยดีเป็นที่รักของเพื่อนร่วมชั้นและเพื่อนบ้านชีวิตของเธอเป็นก็เหมือนเด็กนักเรียนหญิงทั่วๆไป เธอไม่เคยมีเป็นเด็กดี ไม่นอกลู่นอกทาง ประพฤติตัวดีมาตลอด 

มิยาโนะ ฮิโรชิ (ภาพแรก) แอบหลงรักจุนโกะ แต่ฮิโรชินั้นเป็นเด็กไม่ดี เกเร  แถมยังเป็นสมาชิกชั้นต่ำของยากูซ่าเขามีชื่อเสียงเป็นนักเรียนนักเลง ชอบกดขี่บังคับคนอื่น ฮิโรชิและเพื่อนสามคนของเขาตามภาพ ได้ทำการชักชวนล่อลวงให้จุนโกะ พาเธอไปกักขังไว้ เเละรุมขมขืนเธออย่างโหดร้ายทารุณ 

นี่คือตัวอย่างเหตุการณ์เรื่องราวทั้งหมดได้ถูกรวบรวมไว้ไดอารี่ 44 วันของจุนโกะ

วันที่หนึ่ง : 22 พฤศจิกายน 1988:ลักพาตัว เธอถูกลักพาตัวโดยหนึ่งในสี่สัตวนรก เธอถูกกักขังไว้ในบ้าน จากนั้นเธอถูกเปลือกกายและโดนข่มขืน เธอถูกบังคับให้โทรไปบอกที่บ้านว่าเธออยู่ที่บ้านเพื่อนไม่ต้องออกตามหา เธออดอยาก จนเป็นเหตุทำให้เธอต้องกินแมลงสาปและปัสสาวะ เธอถูกบังคับให้สำเร็จความใคร่ บังคับเธอช่วยตนเองต่อหน้าคนอื่น เผาด้วยไฟแช็คบุหรี่ และวัตถุต่างๆ ยัดใส่ในช่องคลอดและทวารหนักของเธอ

ผ่านไปสิบเอ็ดวัน : 1 ธันวาคม 1988:ถูกซ้อมอย่างรุนแรงนับไม่ถ้วน ใบหน้าของเธอแนบลงกับพื้นซีเมนต์เพื่อบรรเทาอาการเจ็บปวด เนื่องจากเธอโดนต่อยไปหน้านับไม่ถ้วนมือของเธอผูกติดกับกระดานและร่างกายของเธอกลายเป็นกระสอบทรายสำหรับแตะต่อย จมูกเต็มไปด้วยเลือดจนเธอหายใจแทบไม่ออกจนต้องใช้ปากหายใจแทน ดับเบลที่ใช้สำหรับออกกำลังกายถูกหย่อนลงท้องของเธอ เธอสำรองอาเจียนทุกครั้งเมื่อพยายามดื่มน้ำ  เธอพยายามหลบหนีแต่จับได้เลยถูกซ้อม โดนลงโทษด้วยการเอาบุหรี่จี้ที่แขน เอาของเหลวไวไฟเทบนเท้าและขาของเธอและจุดไฟเผา และเอาขวดสอดใส่ถวารหนักของเธอจนบาดเจ็บ

ผ่านไปยี่สิบวัน : 10 ธันวาคม 1988:เธอไม่สามารถเดินได้เพราะขาถูกเผาไหม้อย่างรุนแรง เธอถูกตีด้วยไม้ ถูกเอาดอกไม้ไฟยัดใส่ในทวารหนักและจุดไฟ ถูกตีด้วยไม้กอล์ฟ และเอาบุหรี่ยัดลงในช่องคลอด ถูกตีด้วยเหล็กซ้ำ เธอถูกบังคับให้นอนนอกระเบียงทั้งๆ ที่เป็นฤดูหนาว และถูกยัดโดยไม้เหล็กเสียบไก่ย่างลงในช่องคลอดและถวารหนักจนเลือดออกอย่างรุนแรง

ผ่านไปสามสิบวัน : เอาเทียนร้อนๆ หยดใส่หน้า เปลือกตาของเธอถูกเผาด้วยไฟแช็ก แทงด้วยเข็มเย็บผ้าที่บริเวณหน้าอก หัวนมซ้ายถูกตัดและถูกย่ำยีด้วยคีม เอาหลอดไฟยัดที่ช่องคลอดของเธอ เลือดออกจากช่องคลอดอย่างหนัก จนเธอไม่สามารถปัสสาวะแบบปกติได้ เธอต้องใช้เวลากว่าชั่วโมงเพื่อในห้องน้ำ เยื่อแก้วหูเสียหายอย่างรุนแรง สมองได้รับกระทบกระเทือนอย่างหนัก

ผ่านไปสี่สิบวัน : เธอทรมานและร้องขอความตาย 1 มกราคม 1989 สภาพร่างกายของเธอเละอย่างน่าสงสาร เธอแทบไม่สามารถขยับตัวได้

ผ่านไปสี่สิบสี่วัน : 4 มกราคม 1989 คนเหล่านั้นได้บังคับเธอให้เล่นเกมส์ และรางวัลที่ได้จากเกมส์นึ้คือการทำให้ร่างกายเธอพิการ อย่างทารุณ  ตอนนั้นเธอเลือดออกมากทั้งจมูกและปาก แต่นี้ไม่วายเอาน้ำตาเทียนหยดใส่ตาและใบหน้าของเธอ เเละฆ่าเธออย่างโหดเหี้ยมโดยการเอาน้ำมันเทลงใบหน้าแขนขาและท้องแล้วจุดไฟเผา ไฟลุกไหม้ เธอตายอย่างทรมาน สิ้นสุด 44 วันนรกบนดิน

เมื่อเธอตายแล้วคนเหล่านั้นก็เอาถังน้ำมันแบบ 55 แกลลอน  ยัดศพลงในถังและเทปูนซีเมนต์ แล้วเอาไปทิ้งที่ก่อสร้างที่โคโตะ, โตเกียว

เมื่อตำรวจพบศพของเธอ สภาพศพบ่งบอกถึงความโหดร้ายทารุณอย่างสุดจะพรรณนาสภาพศพถูกไฟเผาไหม้ หน้าเละจนจำหน้าแทบไม่ได้ จากการชันสูตรพบว่ามีร่องรอยของน้ำอสุจิกว่าร้อยคน แสดงให้เห็นว่าเธอได้รับความทุกข์ทรมานสุดจะพรรณนาก่อนสิ้นลม

เเต่สุดท้าคนเหล่านี้ก็ออกจากคุกเเละมีหน้าที่การงานทำกลับมาใช้ชีวิตเเบบคนปกติ สิ่งที่จุนโกะโดนกระทำนั้นชางไม่ยุทิธรรมเป็นอย่างมาก ทางครอบครอบของจุนโกะเมื่อ ได้ยินข่าวและรายละเอียดสิ่งที่เกิดขึ้นกับลูกสาวต่างก็เสียใจเป็นอย่างมาก คุณเเม่ของจุนโกะต้องเข้า รักษาตนเป็นผู้ป่วยจิตเวช จนบัดนี้เธอยังไม่สามารถลืมได้กับความทรมานที่ลูกสาวของเธอได้รับ

 สุดท้าย คนนั้นเหล่านั้นก็ถูกจับและตัดสิน แต่กฎหมายญี่ปุ่นเยาวชนที่มีความผิดนั้นโทษเบามาก สี่คนที่ว่าจำคุกเพียงไม่กี่ปี พร้อมกลับเข้าสู่สังคม สังคมให้อภัย เเล้วสิ่งที่พวกเขาทำกับสาวน้อยคนหนึ่งที่เต็มไปด้วยความหวังและอนาคตละ? มันไม่สาสมกับสิ่งที่ได้กระทำ คนเหล่านี้ควรจะได้รับโทษอย่างสูงสุด 

เครดิต Pantip